Company
Info
is Backoffice manager bij FIELD
Dit zijn de beste voorwaarden volgens Assia
Assia Heijmen
Score van Assia
Kantoor team
Hobby's
In dienst
Afdeling
Leaseauto
Klasse A
Uren
Flexibele tijden
Meerdere cursussen
Opleidingsbudget
Assia is manager backoffice bij FIELD. Haar grote passie is paardrijden. Ze wilde hier vroeger ook haar werk van maken maar heeft uiteindelijk een rechtenstudie gedaan. Binnen FIELD is ze de regelnicht en heeft ze een breed scala aan werkzaamheden.
Ik ben 27 jaar en woon in Rotterdam. Ik werk nu al meer dan 2 jaar bij FIELD en mijn grote passie is paardrijden. Ik heb VWO gedaan in Schiebroek, toen ik bijna klaar was wilde ik heel graag iets met paarden gaan doen. Ik ben opzoek gegaan naar een paardenopleiding en kwam uit bij een opleiding in Deurne. Er was 1 klein probleem, ik had daarvoor een eigen paard nodig. Ik wilde de opleiding zo graag doen dat mijn ouders overstag gingen en een paard voor mij hebben gekocht. Nog voordat ik zou beginnen is de school failliet gegaan. Verder waren er geen kwalitatief goede opleidingen binnen deze branche zonder 4 jaar lang te worden opgeleid tot professioneel poepschepper. Nu achteraf gezien denk ik dat ik 4 jaar de tijd van mijn leven zou hebben gehad maar dat ik ook niet voor altijd in de paarden zou zijn gaan werken. Maar toen dacht ik daar anders over.
Daarna ben ik mij iets verder gaan oriënteren. Uiteindelijk sprong een rechtenopleiding hier het meeste uit. Deze opleiding ben ik duaal gaan volgen in Den Haag. Ik heb meerdere stages gelopen. Eerst bij een notariskantoor, maar dat vond ik niet leuk. Daarna heb ik stage gelopen bij de rechtbank in Den Haag als griffier bij de rechter-commissaris. Dat was echt heel erg leuk. Ik zat op het strafrecht en daar was altijd sensatie. Mijn laatste stage was bij Crawford & Company daar heb ik de juridische afwikkeling van kabelschades afgehandeld. Het was super gezellig. Ik heb hier uiteindelijk in totaal een paar jaar gewerkt. Maar de werkzaamheden waren wel veel hetzelfde en dat past mij niet zo goed.
Ik heb mezelf naar binnen gepraat als stagebegeleider, maar dit heb ik uiteindelijk niet gedaan. Ik ben 1 dag per week begonnen met de facturatie van FIELD. Daarnaast was het voornamelijk ad hoc werk. Het werk wat op dat moment gedaan moest worden pakte ik op. Dat is nu wel anders. FIELD is in die 2,5 jaar tijd onwijs gegroeid en mijn werkzaamheden zijn hierin mee veranderd.
Begin van de maand ben ik bezig met facturatie en aan het eind van de maand ben ik vooral bezig met salarisadministratie. Verder beslaan HR taken, het maken van financiële prognoses, contractmanagement en onboarding processen een groot deel van mijn tijd. Ik denk mee om processen te verbeteren en ben constant bezig processen schaalbaar te maken. De afwisseling aan werkzaamheden vind ik super leuk en het schakelen met veel verschillende collega’s geeft mij veel energie.
Ik werk niet met een 5 of 10 jaren plan. Ik ben al blij als ik een dag vooruit kan plannen. Mijn grootste angst is stil staan. Ik kan keihard werken, als ik lange dagen maak krijg ik juist veel energie. Als de druk er niet genoeg op staat dan wordt ik juist een beetje lamlendig en is alles al teveel. Ontwikkeling gaat in mijn ogen op 2 vlakken: ontwikkeling op basis van kennis of skills en ontwikkeling op persoonlijke vlak (vb. mijn planvermogen). Ik wil in ieder geval steeds het gevoel hebben op 1 van de 2 vlakken bezig te zijn om mij te ontwikkelen. Op welk vlak dat is, dat wisselt elkaar af. Ik wil graag meegroeien met FIELD en ik hoop dat we als organisatie steeds verder kunnen professionaliseren zonder het “jeugdige” en flexibele te verliezen. Hoe de toekomst er precies uit gaat zien, dat zie ik dan wel.
Voor mij persoonlijk is FIELD een jonge organisatie die ik heb zien groeien van baby naar jong volwassen. Het is voor mij ook een soort familie. Wij zijn met zijn allen een team. Het is makkelijk om in termen als intern en extern te praten maar dat gevoel heb ik totaal niet. Ik zie ons gedetacheerden personeel ook echt als collega. Niets is in beton gegoten en iedereen mag meedenken. Ik hoop dat mensen nooit het gevoel hebben dat ze geen recht van spreken hebben. Dat wij niet gezien worden als de platte stoffige detacheerder maar dat wij gezien worden als werkgever en je sparringpartner.